Barcelona i els seus porquets.
22-Març-XX
(Cantat)
És curiós,
quina magnífica tradició.
Estem tancats, en quarantena i encara així.
Algú torba temps per ser un porc,
en un parc miniaturitzat.
Jo no entenc, aquests humans.
Tan capaços de ser porcs:
Fins quan,
no tenen raó d’estar enlloc.
Para pam pam param pam
Ciutat de porcs.
Fins en plena pandèmia.
Ciutat de porcs.
Para pam pam param pam
(Recitat)
Tinc la sort, de gaudir de la Llum.
La desgracia, de passejar-nos per Barcelona.
El que no hauria de deixar-nos indiferent.
És que si som 4 persones contades les que sortim.
Teòricament.
Com es poden continuar troben burilles, papers, llaunes, ampolles i tota la tipologia de brossa, que es llença els carrers de la ciutat.
Vol dir que els que vivim a Barcelona.
Som uns bruts irrespectuosos?
Incapaços els 4 que sortim,
de deixar de llença puntes de cigarret?
Incapaços els 4 que sortim,
de recollir els excrements canins?
No hi ha ningú al carrer,
predominen els coloms.
Encara així,
deixem Barcelona que fa fàstic.
No és per la falta de gent netejant.
No, no, no, no, no,
És per la falta de consideració.
Simple falta de respecte, a viure en societat.
Crec que això, serà la meva aportació d’avui.
Pum pum pum pum
(Cantat)
No ens preocupem.
Perquè ara a les burilles, llaunes i ampolles,
podem sumar-hi,
guants i mascaretes menyspreades pel carrer.
Que més dona.
Qualsevol lloc és bo, per deixar la nostra brossa.
Proposo un repte,
pels meus conciutadans de Barcelona.
Els que tenim l’obligació, de sortir en algun moment.
També tinguem l’obligació, de ser nets i respectuosos amb la nostra ciutat.
Més que res,
perquè hi ha molta gent,
que no la pot ni trepitjar.
Que mínim, que mantenir-la neta,
ara que som 4 gats.
Cal reflexionar, si el camí que portem és l’adequat.
Seu, molt bé, molt bé.
Ot2M
Copyright ©
Molt bona reflexió la que fas i molta raó en moltes de les teves paraules.
Moltes gràcies pel teu temps.
First of all I want to say awesome blog! I had a quick question which
I’d like to ask if you do not mind. I was curious to find out how you
center yourself and clear your mind prior to writing. I have had trouble clearing my mind in getting my ideas out there.
I truly do enjoy writing however it just seems like the first 10 to 15 minutes are wasted just trying to figure out
how to begin. Any ideas or hints? Thanks!
Bon dia.
El tiempo se invierte y no se pierde.
La inspiración existe, se trabaja, se educa, se favorece y se tienes que estar dispuesto a dejarlo todo por ella.
Todo ello requiere tiempo, constancia y sacrificio.
Por lo que esos 10 a 15 minutos que comenta que pierde el tiempo. (Le felicito, yo sufría la sensación en días enteros)(personalmente considero que pierdo el tiempo, cuando dedico ese bien escaso a cosas que no contribuyen al camino escogido. Aunque tampoco puedo considerarlos como perdida, ya que es probable que también sean necesarios para crecer como persona)
Creo que el secreto, está en conocerse a uno mismo. (Tarea que dura toda una vida).
Seguir la máxima de la constancia. Cada día se escribe y se le dedica tiempo para esa posibilidad. (da igual que sea una linea o 20 páginas, cada día se escribe)
Descubra que favorece a su inspiración.
– Horarios.
– Lugar.
– Música o no.
– Metodología. Hojas de papel, libreta, pluma, lápiz, bolígrafo, color de la letra, ordenador, grabar en voz. El que le facilite más fluir sin esfuerzo.
No preocuparse demasiado de lo que se va a escribir, a mi me ayuda. No pretendo ser William shakespeare, me conformo con conseguir ser yo y sobretodo, disfrutar de algo que me resulta tan necesario como escribir.
Para mí, escribir es la consecución del pensamiento previo, sea consciente o del subconsciente. Por lo que los tiempos de divagación con la mirada perdida en la nada, son necesarios. Las palabras fluyen y flotan antes de quedar inmortalizadas.
Escribir lo que sea, aunque no tenga sentido o sean palabras inconexas y sueltas. No sabes que te llevará al momento de inspiración. Plantearlo como si antes del gran acto, tuvieran que salir todos del escenario, menos la gran historia por escribir.
No se si le he ayudado o le he causado más líos. En cualquier caso, si está en mí mano ayudarle, aquí encontrará mis palabras escritas para usted.
Muchas gracias por su tiempo.
Escribir es solitario y una carrera de larga distancia.
Encuentre sus pequeñas cuotas de éxito diario.
Atentament;
Ot2M